قاری فصیح الدین، رئیس ستاد ارتش طالبان در تشکیلات و ساختار نظامی این گروه صرفا به عنوان دیکور قومی آورده شده و هیچ گونه صلاحیت اجرایی در امور نظامی ندارد. دو روز قبل او به پنجشیر سفری داشت. فصیح الدین با آن که برای خوش ساختن اربابان قدرت دست به قتل‌ها و جنایت‌های بی شمار در بدخشان، پنجشیر و دیگر مناطق شمال زد؛ اما از روز نخست حاکمیت سیاه گروه تروریستی طالبان تا امروز بارها توهین و تحقیر شد و حرف و مقامش صرفا نمادین و سمبولیک است و افرادش یکی پی دیگری برکنار و دست گیر می‌شوند.
در سفر به پنجشیر و گردهمایی طالبانی حرف‌های دهان پرکن و بی معنی زد و بارها در برابر مردم خود قرار گرفت و جوانان مبارز را از تیغ کشید. فصیح الدین امروز دقیقا همان هاشمی دوران حکومت کمونیستی است. هاشمی نیز جنایت های بی شمار در حق مردم بدخشان انجام داد. فصیح الدین در صحبت هایش از پایان اشغال و شکست آمریکایی‌ها گفت اما اشغال‌گران جان او را نجات دادند. گزارش‌های اطلاعاتی زیادی وجود دارد که آمریکایی‌ها بصورت قصدی و عمدی می خواستند فصیح الدین در بدخشان حضور داشته و از عملیات‌های به هدف نابودسازی او جلوگیری می‌شد و چندین بار محل اقامت فصیح الدین کشف و ردیابی شد اما حلقات در میان فرماندهان امریکایی از کشتن این تروریست جنایتکار به اهداف و مقاصد بعدی خود داری کردند. فصیح الدین زور و قدرت آمریکا را می‌داند که تا کجاست و چگونه بدنه و قدرت نظامی طالبان در چند روز محدود حملات آمریکایی در سال ۲۰۰۱ متلاشی شدند اما این گروه دوباره به اهداف خاص استخباراتی و استراتژیک احیا شدند و به قدرت آورده شدند.
جهاد که طالب از آن با غرور یاد می‌کند خاک پاشیدن به چشم مردم است و مردم واقعیت‌های پشت پیدا و پنهان جریان مزدور طالب را به نیکویی می‌دانند. چهره و ماهیت اصلی فصیح الدین و سایر جنایت کاران به مردم آفتابی شده که هر روز گل‌های تازه را به آب می دهند و در فساد اخلاقی و استفاده تابلیت کا و دیگر مواد نشه‌آور؛ جان های خود را از دست می دهند. اگر واقعا دست‌های در حمایت فصیح الدین نمی بود؛ فصیح الدین، امان الدین و چند قاتل دیگر هرگز در بدخشان نمی‌توانستند سربازگیری و پایگاه سازی کنند.