منبع؛ صدای آمریکا
برگردان؛ یحیی فیضی

مریم دختر ۲۸ ساله‌ی که نزد خانواده و دوستان‌اش به آروین معروف است، تحت حاکمیت گروه طالبان مانند سایر دختران افغانستانی از هیچ‌گونه حقوقی بهره‌مند نیست و از دشواری‌های زندگی زیر سلطه رژیم مرد سالار طالبان می‌گوید.
آروین، قبل از قدرت گیری گروه طالبان دانشجوی کارشناسی ارشد در یکی از دانشگاه‌های خصوصی کابل بود، اما این گروه در نخستین گام زنان ودختران را در افغانستان از تحصیل منع کردند و دیگر به آنان اجازه حضور در مکاتب ودانشگاه‌ها را نداده‌اند.
آروین، در پیوند به ممنوعیت تحصیل برای زنان از سوی گروه طالبان می گوید؛ دوست داشتم سیاست‌مدار شوم و صدای زنان کشورم باشم. اما با روی کار آمدن رژیم مرد سالار گروه طالبان تمام آروزهایم نقش بر آب شد و این‌که دیگر اجازه حضور در صنف درسی را ندارم روانم را میازارد وبه شدت دچار فشار عصبی هستم.
خانم آروین در حالی از حالت بد روانی‌اش می گوید که سازمان ملل در ماه سپتامبر ۲۰۲۳ هم‌چنان با نشر یک گزارش از وضعیت زنان در افغانستان گفته است که پس از قدرت گیری گروه طالبان در افغانستان دو سوم زنان در این کشور به افسردگی شدید دچار اند.
در گزارش سازمان ملل نیز آمده است که محدودیت‌ها بر زنان از سوی گروه طالبان آنان را شدیداً متٲثر ساخته است و برخی اوقات حتی به خودکشی و پایان دادن به زندگی فکر می‌کنند.
گروه طالبان همواره اقدامات سرکوبگرانه‌ی را علیه زنان در افغانستان اعمال کرده اند، آنها را از کار، تحصیلات، سفرهای طولانی بدون بستگان مرد، آرایشگاه‌ها، حضور در ورزشگاه‌ها و اماکن تفریحی منع کرده‌اند.
آروین، می‌گوید که برایش سخت است باور این‌که دستاوردهای دو دهه تلاش‌اش در راستای حقوق زنان از بین رفته است و پس از این کاری نمی‌تواند انجام دهد.
آروین هم‌چنان می‌گوید: “کاش این همه یک رویا بود و پس از اینکه بیدار می شدم می توانستم به دانشگاه برگردم.”
قبل از تسلط گروه طالبان در افغانستان حدود ۹ میلیون دختر در مکاتب و دانشگاه‌ها مشغول دانش‌آموزی بودند و دانشگاه‌ها و مراکز تعلیمی افغانستان همیشه شاهد حضور پر رنگ دختران جوان بود.
مولوده توانا، یک فعال حقوق زن افغانستانی، در صحبت با صدای آمریکا گفته است که محدود کردن زنان از کار، تحصیل و حضور در جامعه به شدت سلامت روانی و عاطفی آنان را ضربه خواهد زد.
خانم توانا گفت: “حصر خانگی زنان با در نظرداشت ابعاد منفی این مسٲله در نهایت باعث افزایش خشونت‌های خانوادگی و اقدام به خودکشی خواهد شد.”
رسانه ها همچنین از افزایش بی پیشینه‌ی خودکشی زنان در افغانستان خبر دادند، طالبان هیچ اطلاعاتی در مورد میزان خودکشی‌ها منتشر نکرده و مقامات صحی افغانستان را از ارائه اطلاعات به رسانه در این زمینه منع کرده‌اند.
سحر فطرت، محقق بخش حقوق زنان در دیدبان حقوق بشر سازمان ملل، به صدای امریکا گفت: سلامت روان زنان در افغانستان به دلیل محدودیت‌های سرکوبگرانه‌ی گروه طالبان بطور جدی آسیب دیده است، آنان فکر می‌کنند که در حقیقت حق زندگی از آنان سلب شده است.
خانم فطرت هم‌چنان گفت که جامعه جهانی باید وخامت اوضاع در افغانستان را درک کند و به صدای زنان این کشور که با در خطر انداختن جان شان بر علیه گروه طالبان ایستاده‌اند گوش دهند.