آگاهان امور در رابطه به سخنان عباس استانکزی راجع به عدم شناسایی خط دیورند و اینکه هیچ افغان خط دیورند را امضا نکرده می‌گویند که دیورند قضیه مختومه است و دامن زدن به دیورند مشکلات و بی اعتمادی را میان دو کشور افزایش می‌دهد.

عبدالمنان شیوای شرق، معین پیشن وزارت اطلاعات و فرهنگ می‌گوید که از عبدالرحمن خان تا اشرف غنی در مقاطع مختلف تاریخی دیورند را امضا کردند و دیورند حالا نه به عنوان خط فرضی بلکه مرز رسمی و مورد پذیرش بین المللی میان دو کشور است. او برخلاف صحبت‌های استانکزی و سایر دیورند گرایان می‌گوید که نسخه‌های قرارداد دیورند را دیده است که در آن امیر عبدالرحمن خان، امضا کرده و یکی از این نسخه‌های قرارداد در یکی از کتاب خان‌های تاریخی لندن موجود است.
آقای شرق، می افزاید که اگر دیورند و مرز شرقی کشور مورد پذیرش نیست، چرا در مورد مرزهای شمالی مانند سپردن پنج‌ده به تاجیکستان که در زمان عبدالرحمان خان صورت گرفت صحبت و موضع گیری نمی‌شود. در زمان عبدالرحمان خان نه تنها دیورند بلکه در مرز های غربی و شرقی کشور ساحات به کشورهای همسایه سپرده شد.
در همین حال، آگاهان می‌گویند که دیورند خواهی یک امر فرافکنانه و عوام فریبانه است و در طول تاریخ دیورند خواهی و دیورند طلبی قربانی‌های بی شمار از مردم گرفته و یک امر ملی و همه پذیر نبوده، داعیه قومی و سمتی بوده و توسط دیورند خواهی، خوان‌های دو سره در مناطق قبایلی دو کشور چاق و فربه شدند و مطرح کردن دوسیه پایان یافته و دیورند خواهی بی معنی موجب بی اعتمادی‌های فراوان میان دو کشور شد که قربانی‌های زیادی از مردم گرفت. آگاهان هم‌چنان می گویند که استانکزی فرد مورد اعتماد هند است و موضع گیری‌های او در مورد دیورند برای خوش ساختن هند صورت می‌گیرد.