پهلوان عبدالمتین آبدره فرزند عبدالجمیل، در روستای آبدره شهرستان عنابه استان پنجشیر دیده به جهان هستی گشود و درس را تا درجه متوسطه در لیسه حبیبیه شهر کابل خوانده بود.
زمانیکه حکومت افغانستان در یک توطئه بهدست گروه طالبان سقوط کرد، پهلوان عبدالمتین آبدره نیز مانند سایر جوانان آزاد سرشت، برای ادای دَین وطن به صف مبارزین مقاومت پیوست و در قرارگاه حسیب قوای مرکز مسئولیت فرماندهی ضربتی را بهدوش داشت و در روزهای مبارزه و درگیری با گروه طالبان سختیهای طاقت فرسایی را متحمل شد.
او زمانی با تعداد از رزمندگان در سنگر آزادی در قلههای هندوکش قرار گرفته که نا امیدیها در افغانستان حاکم بود و آنها از بلندیهای هندوکش صدای مبارزه و امیدواری را سر دادند.
پهلوان عبدالمتین آبدره، پس از چند ماه حضور در سنگر و متقبل شدن سختیها و سردیهای زمستان، سرانجام در یک تهاجم هوایی و زمینی گروه اشغالگر طالبان بر سنگرهای مقاومت، پس از ساعتها جنگ نفسگیر در ۲ حوت سال ۱۴۰۰، در کوه زمانکو، نخست زخمی و سپس به شهادت رسید.
