ولایت پنجشیر ولایتی به شدت کوهستانی و بدون زمین است و با شندگان آن به کمبود زمین مواجه اند. در ولسوالی عنابه ( ۱۷۸) جریب زمین وجود ندارد تا در آن شهرک ساخته شود.
در دوران نظام جمهوریت به دلیل نبود زمین برای اعمار شهرک به مهاجرین برگشت کننده‌ی پنجشیر مسئولان ریاست مهاجرین طی پیشنهادی خواهان توزیع، زمین در ولایت بغلان شده بودند.
این که پنجشیر از نظر نداشتن زمین در مضیقه است جای هیچ شک و تردیدی نیست. پس با وجود این مشکل جدی طالبان برای شهرک سازی در پنجشیر به دنبال چیستند؟
جواب این سوال واضح و روشن است. طالبان زیر این نام قطعن به دنبال جا به جاسازی پشتون ها و تغییر، بافت قومی در ولایت پنجشیر و حوزه‌ی مقاومت اند.
طالبان باتوجه به نقش محوری ولایت پنجشیر به، رهبری احمد شاه مسعود قهرمان ملی در تحولات چهاردهه‌ی اخیر سعی دارند، جلو این دره را در هرگونه تحول بگیرند و به حاشیه برانند.
جنگ سال ۱۴٠۱ جبهه‌ی مقاومت ملی علیه طالبان یک بار دیگر، زنگ خطر ازناحیه‌ی این ولایت را به صدا در آورد و خطر پنجشیر پس از قهرمان ملی را برجسته ساخت.
طالبان مردم پنجشیر را از چندین زاویه مورد هدف قرار داده اند.
جابه‌جاسازی پشتون‌ها در پنجشیر، تغییر فکر پنجشیری‌ها به طرف داری از طالبان، زندانی ساختن مردم به منظور ارعاب پنجشیری‌ها، کشتن پنجشیری‌ها و کوچانیدن پنجشیری‌ها.
این گروه علاوه بر شهرک سازی زیرنام مهاجرین در نظر دارند با جا به‌جایی کوچی.ها در ولایت پنجشیر زمینه‌ی هرگونه خیزش و قیام از سوی مردم پنجشیر را سد کنند.
طالبان دربلند مدت درنظر دارند باجابجایی های بیشتر پشتون‌ها درپنجشیر زمینه‌ی هرگونه حرکت ضد طالبان را در این ولایت بگیرند.
گروه طالبان پنجشیر را قلب مقاومت می‌دانند از این‌رو بیشترین تمرکز را بر پنجشیر کرده اند. حضور بیش از بیست هزار نیروی تا دندان مسلح طالبان در پنجشیر دال بر این مدعاست.
به باور من نباید آغاز شهرک‌سازی را در ولایت پنجشیر و سایر ولایات ساده گرفت و بی‌خیال از کنار آن گذشت و نباید همه‌ی مسئولیت را به عهده‌ی جبهه‌ی مقاومت ملی سپرد.
ما همه بلا استثنا مسئولیت داریم در برابر طالبان بی‌ایستیم و این غده‌ی سرطانی را از بدن افغانستان بیرون کنیم. به طالبان اجازه ندهیم که کار را از کار تمام کنند.
نباید به موضع گیری‌های سیاسی کشور ها به ویژه، امریکا دل خوش کنیم و منتظر آزادی کشورمان از سوی خارجی ها باشیم.
وضعیت کنونی بیش از آنچه فکر می‌کنیم خطرناک است و بدون حضور در میدان و جنگ علیه طالبان نمی‌توان حکومت طالبان را سرنگون کرد.
هرقدر زمان بگذرد به همان اندازه با توجه به برنامه‌های طالبان کار رهایی افغانستان از سلطه‌ی این گروه جاهل سخت و چه بسا دشوار خواهد شد.
به تکرار باید گفت نجات افغانستان از وضعیت اسفبار وظیفه ی همه‌ی اقشار جامعه است و نباید مسئولیت های‌مان را به دوش دیگران بگذاریم.
