ملا فاضل مظلوم معاون وزارت دفاع گروه طالبان در آخرین سخنانش مدعی شده که مردم پنجشیر را به صورت عموم سرکوب کرده و حالا می‌خواهد همین روش را در بدخشان نیز پیاده کند. اما تاریخ ثابت کرده که پنجشیر هرگز تسلیم زور نشده و نخواهد شد.
در دوران جهاد، وقتی صدها بمبافکن و ده‌ها چرخبال شوروی روزانه پنجشیر را بمباران می‌کردند، وقتی روستاها یکی پس از دیگری به خاکستر تبدیل می‌شدند، وقتی مجاهدین اسیر شده را با وحشیانه‌ترین روش‌ها به شهادت می‌رساندند، مردم پنجشیر نه تنها شکست نخوردند، بلکه قوی‌تر شدند. هر حمله، هر جنایت، اراده‌ی آن‌ها را محکم‌تر کرد تا جایی که ضربات‌شان به ارتش سرخ، در تاریخ جاودانه شد. اگر به جنایت دوران شوروی به پنجشیر نظراندازی کنیم از حوصله این یاداشت خارج است و کوتاه‌تر عرض کنم که قوایی شوروی از هیچ گونه جنایات در پنجشیر ابا نورزید به گزارش‌های معتبر تنها یک‌هزار کودک در اثر بمباران این قوا در پنجشیر کشته شدند؛ اما هیچ‌گاه واژه تسلیمی از نوایی این مردم بیرون نشد و تا آخرین رمق حیات در برابر اشغال رزمیدند. در زمان جهاد نیز تاکتیک‌های ایجاب می‌کرد که مجاهدین مدتی حملات نداشته باشند و دره دل دره‌ها خاموش بمانند تا دشمن با غفلت برود و این تاکتیک به معنی تسلیمی نبود.
حالا گروه طالبان فکر می‌کنند با زندان، ترور و تهدید می‌توانند پنجشیر را خاموش کنند. بیش از بیست هزار جنگجوی مسلح را در این ولایت مستقر کرده‌اند. هزاران جوان را بازداشت کرده‌اند، صدها نفر را ناپدید کرده‌اند، و حتی از جمع شدن چند جوان دور هم نیز هراس دارند. همین چند روز پیش، بیست و چهار نفر را فقط به جرم تجمع ربودند.
اما پنجشیر همیشه مثل آتش زیر خاکستر بوده است. هر ظلمی فقط شعله‌ی مقاومت را بلندتر می‌کند. مردم این سرزمین با سرشت آزادی‌خواهانه‌شان ثابت کرده‌اند که زور و زندان و کشتار، نه تنها آن‌ها را تسلیم نمی‌کند، بلکه مصمم‌تر می‌سازد. پنجشیر هرگز نخوابیده، و بدخشان هم نخواهد خوابید.
