حکومت بشارلاسد در جنگهای اسرائیل و فلسطین از حامیان فلسطین بود و خصوصاََ در چند ماه اخیر در عقب جبهه حزب الله لبنان قرار داشت و اگر به صورت مسلحانه تقابل نمیکرد، ولی قلمرو اش در اختیار عناصر مخالف اسرائیل بود و این یک مسئله درد سرساز به اهداف اسرائیل عنوان میشد، حتی رژیم صهیونیستی به همین علت چندین نقطه سوریه را هدف موشک قرار داد.
اکنون از سقوط حکومت بشار اسد ۴۸ ساعت گذشته، اسرائیل ۲۵۰ محل نظامی را در سوریه بمبارد کرده و همچنان تا ۱۶ کیلومتری دمشق پیشروی داشته است که گروه حاکم (تحریر الشام) هیچ گونه واکنشی نشان نداده است.
حالا در مسائل داخلی سوریه و آنچه که در سالیان متمادی گذشته نمیپیچیم، فعلا داغترین جنگ، جنگ اسرائیل و حماس است که با تاسف حماس یک حامیاش را از دست داد. شاید بسیاریها به این باور باشند که تحریر شام از فلسطین حمایت میکند در حالی دو روز از سقوط حکومت اسد میگذرد، اسرائیل به رغم اینکه بلندیهای جولان را در اشغال داشت، چندین منطقه منجمله کوههای مرتفع و مهم مناطق “هرمون” را نیز تصرف کرد. این تغییرات به وضاحت میرساند که نقش نامرئی اسرائیل در سقوط حکومت بشار بیاثر نبوده و اکنون در خلا قدرت در سوریه به دنبال اشغال مناطق اشتراتژی است، تا بتواند مسیر لبنان و سوریه قطع کند.
همزمان با سقوط حکومت سوریه که از پشتیبانان حماس بود، طالبان در پنجشیر، خوست، پکتیا، ننگرهار، هرات و سایر ولایت کشور جشنها بر پا کردند و در میان مردم شیرینی تقسیم کردند و همچنین اسرائیل نیز با سقوط حکومت بشار ابراز خرسندی کرد و با تعداد نظامیان بر فراز تپههای جولان با خرسندی سوریه را نگاه میکرد.
حالا سوال اینجاست چرا تنها طالبان و اسرائیل با سقوط حکومت اسد، بیشتر از همه خوشحال شدند؟ پاسخ پرسش در مورد اسرائیل مشخص است که این کشور از گذشته ها با بشار اسد مشکلات سیاسی و جغرافیایی دارد و همچنین سوریه از حامیان دشمن اسرائیل بود
از این رو با شکست دوست دشمناش خرسند شد.
طالبان به عنوان یک گروه ایدئولوژیک و افراطی با تمام گروههای این چنینی وجه مشترک دارند و بدون رسیدن به اصل و واقعیت مسئله از پیروزی این سازمانها استقبال میکنند.
طالبان که در ظاهر خود را حامی مردم فلسطین عنوان میکنند و همیشه ادعای دارند در کنار حماس هستند و ظاهراً از پیشرفتهای نظامی حماس استقبال میکردند، حالا با برچیده شدن نظام سیاسی سوریه که از طرفداران حماس و از مخالفان اسرائیل بود، خرسند شدند و به نظر میرسد که طالبان در سیاست خارجیشان رویکرد دو جانبه گرایی را با اتکا به فریب اذهان عامه به خصوص اذهان مسلمانان در پیش گرفتند و با این تاکتیک جای با اسرائیل شانه میدهند و زمانی هم از حماس حمایت میکنند، حالا با مساعد شدن فرصت زیر لایهها و پوشش تحریر شام، به حمایت صهیونیسم پرداختند و وانمود کردند که با آنها هستند.
