متن سخنرانی احمد مسعود رهبر جبهه مقاومت ملی به‌مناسبت یادبود از روز شهادت شهدای سالنگ

أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِیمِ
با درود فروان بر‌روح پرفتوح شهدای مردم افغانستان به‌ویژه شهدای مبارز و آزاده‌ی مقاومت مردم افغانستان، طی سه سال گذشته و شهدای معظمِ که سال‌پار در چنین روزِ پس از ساعت‌ها مبارزه به‌شهادت رسیدند و اکنون ما و شما از رشادت و دلیری آن‌ها یادآوری می‌نماییم.
به روح فرمانده بزرگ شهید اکمل امیر، شهید عبدالبصیر اندرابی، شهید قربان‌علی بامیانی، شهید فهیم سالنگی، شهید عبدالصبور فاریاب، شهید برهان الدین اندرابی و شهید حسین سمنگانی درود می‌فرستم. از بارگاه ایزد بی‌نیاز برای‌شان روان‌شادی و بهشت برین تمنا می‌نمایم. من سالیاد این شهدا را نخست خدمت خانواده‌ی معظم و محترم‌شان، سپس حضور رهبری جبهه محترم آزادی و همسنگران‌شان و هم‌چنان به‌پیش‌گاه مردم قهرمان و شهید پرور افغانستان تبریک و تسلیت عرض می‌کنم. سخنان ارزش‌مند و بی‌بدیلِ بزرگ‌وارانی را که در این نشست اشتراک نموده بودند شنیدم و از این‌که فرصت محدود است گفتنی‌های خود را کوتاه بیان می‌کنم.
در قدم نخست ادای احترام می‌نمایم حضور خواهران و برادرانِ که امروز بر این مجلس مشترک‌ما وقت گذاشته پای سخنان یکایک من و شما نشسته‌اند. خواهرمان بسیار زیبا فرمودند که شهدای راه آزادی، شهدای جبهه مقاومت و آزادی متعلق بر یک فرد، یک جبهه و یک خانواده یا یک سمت و یا یک قوم نبودند/نیستند، بلکه آن‌ها متعلق بر همه‌ی مردم افغانستان‌اند و این مجلس مشترکِ است که جهت یادبود از جوان‌مردی و فداکاری رزمندکان این مرز و بوم برپا شده، از تشریف‌آوری همه‌ای خواهران و برادران و از دست اندرکاران این برنامه بخاطر برگزاری چنین نشستی تشکری می‌نمایم.
یادآوری از کارنامه‌های شهدا یک تلنگری‌ست که ما راه را گم نکنیم و ‌فراموش نکنیم، آزادی چگونه به‌دست می‌آید و چرا هم‌نسلان ما جان داده‌اند و برای کدام هدف مبارزه می‌کنیم.
شهادت این بزرگواران که ستون‌های محکم و‌ استوارِ مقاومت ‌‌و مبارزه مردم ما بودند و بخاطر جان، مال و عزت سرزمین و مردم ما جان‌فدایی کردند، بدون شک ‌ارزش‌هایی است که میان تمامی اقوام افغانستان مشترک می‌باشد و این بار اول نبوده که ما چنین مجالسی را بخاطر پاس‌داری و تقدیر از رادمردی و‌ جان‌فشانی قهرمانان برگزار می‌کنیم، بلکه سال‌های پی‌همی است که ما چنین نشست‌هایی را بخاطر یادبود از فداکاری قهرمانان بی‌شماری که در طول دهه‌های مختلف جهت آزادی این کشور جان‌های خویش را فدا کردند، برگزار می‌کنیم و‌ هنوز در این مسیر مشترک قدم بر می‌داریم. لازم می‌دانم که از تمام تلاش‌ها، مبارزات و زحمت‌کشی‌های خستگی‌ناپذیر همسنگران، برادران و خواهرانم در جبهه آزادی تشکری و قدردانی نمایم؛ بر خلاف آن‌همه کوشش‌هایی عده‌ای از منافقین بخاطر اختلاف، ایجاد فاصله و تازه کردن خاطرات ننگین و‌ تلخ گذشته. البته دشمنان کوشش می‌کنند تا بر این طبل اختلاف بکوبند، لکن امروز واضح می‌گویم بیش‌تر از هروقت دیگر اتحاد و انسجام و هماهنگی و همبسته‌گی‌ ما خوب‌تر است و خون شهدا، درخت مشترک آزادی مارا آبیاری کرده ‌‌و ما را پیوند خونی داده است که از هم جدا شدنی نیستیم.
هم‌چنان شروع دوباره مبارزات، پس از وقفه رمضانی را تبریک می‌گویم و به فال نیک می‌گیریم و امیدوار استیم که سال جدید مشترکاً در مقابل چنین اهریمن و هیولای که زن و مردم کشور ما را؛ خورد و کلان کشور ما را؛ پشتون، تاجیک، ازبیک، هزاره و ایماق کشور مارا و درکل همه‌ای ما را به زنجیر گرفته مبارزه کنیم. انشالله در سال جاری گواه اتفاقات میمون و مبارک و شاهد آزادی و عزت بیش‌تر می‌باشیم.
در عین حال مسئله بعدی روی‌دادهایی است که طی سال‌های گذشته به‌وقوع پیوسته بود و دشمنی بی‌حد و مرز و جنایت پیشه طالبان علیه مردم و سرزمین ما در حالی اتفاق می‌افتد که یک عده از ناخشنودی و شرارت‌پیشگی گذشته‌ی این گروه عبرت نکرفته و طی دوسال گذشته در صف لابی‌گر ‌و حامی آن‌ها در داخل و بیرون کشور قرار گرفتند و آن‌ها رنج و زحمت و درد مردم ما به‌ویژه بانوان بانوان کشور را پشت پازده درنظر نگرفتند و هم‌واره در تلاش سفیدنمایی این گروه مستبد و ستم‌گر‌ بودند؛ درحالی که نمی‌دانند کارنامه سیاه و ظالمانه این گروه سفیدشدنی نیست و تلاش‌ها، برنامه‌ها، مفکوره‌ها و عمل آن‌ها طی این سه سال نشان میدهد که واقعاً طالب اصلاح‌شدنی نیست و هر گونه تلاش و هر گونه مماشات و هرگونه کار بخاطر همکلامی، تعامل و هر اسمِ دیگری که به آن استفاده کردند نشان داد که راهی بجای نبرد و استبداد روز به روز ریشه دواند و حرف، حرف خودشان است. تمام دروازه‌های مشروع رسیدن به‌صلح و گفت‌وگو و حل مشکل افغانستان را به‌روی خود بسته کردند.
آخرین تلاش آن‌ها بخاطر بسته کردن فرصت‌ها برای احزاب یکبار دیگر نشان داد که جز خود، مفکوره خود، گروه خود به هیچ عنوان افغانستان را خانه مابقی مردم افغانستان نمی‌دانند.
در مقابلِ چنین مفکوره‌ای ‌و در برابر چنین تاریک اندیشی، راهی جز مبارزه و مقاومت نداریم و این شهدا برای ما آموزاندن که جان می‌دهند اما سنگر نمی‌دهند؛ خون می‌دهند اما وطن نمی‌دهند و جان فشانی می‌کنند اما ارزش فروشی و آرمان فروشی نمی‌کنند، پس برای همه‌ای ما این خط مشخص و واضح است.
در این را همگی مشترکانه قدم می‌گذاریم و هرقدر در این اتحاد تمام مردم افغانستان از اقوام مختلف، از گروه‌های مختلف، از مفکوره‌های مختلف و مذاهب مختلف سهیم باشند مبارزه واقعی‌تر و عمر دشمن و عمر استبداد کوتاه می‌شود. گفته‌هایی را شنیدم که از آدرس‌های ما، با تصاویر ما و با نام‌های جبهه مقاومت و مابقی آدرس‌ها صحبت‌هایی به ضد جبهه‌های چون جبهه محترم آزادی یا بزرگان و مردم دیگر‌ استفاده شده است. من اینجا واضح می‌گویم تا امروز حرفی یا کلامی از ما یا از آدرس جبهه در برابر مردم و ملت بزرگ، برادر یا عزیزی صدایی بلند نشده است. پس آگاه باشیم که تمام این‌ها برنامه و پلان دشمن بخاطر اختلاف و فاصله انداختن و همان مسئله بسیار مشهوری که “نفاق بینداز، حکومت کن” است. زیر نام‌های مختلف لشکر‌های سایبری به‌دنبال این فاصله‌ها استند و اگر کسی ساده لوحانه در این راه قدم گذاشته بداند که جز ریختن آب در آسیاب دشمن کاری دیگری نکرده، امروز اگر هر کسی که سنگی به طرف دشمن ستم‌گر‌ و مستبد می‌ندازد از ما است و عزیز ما است و در کنار ما است و‌ کسی حق بی‌احترامی بر او را ندارد.
در چنین شرایط نیاز به چنین اتحاد و انسجام داریم و باور من همین است که با چنین اتحاد و انسجام شاهد فردای آزادی، شاهد آرامی و شاهد یک افغانستان آزاد و مستقل خواهیم بود.
همراهان مبارز! و برادران و خواهران عزیزم همه‌ای ما امروز در سنگر مشترک قرار داریم هدف نیم قرن مبارزات آزادی‌خواهانه مردم ما رسیدن به‌یک زندگی انسانی است که مردم، خود بر سرنوشت سیاسی و نظامی‌شان حاکم باشند. نظام مردم سالار بر اساس اراده سیاسی مردم ما و بر مبنای عدالت اجتماعی پی‌ریزی شود و به‌وجود بیاید. باور دارم که مردم این سرزمین در هر شرایطی برای رسیدن به حقوق و آزادی خود پس از این نیز در این خط مبارزه ایستاد خواهد شدند. امیدوار استم همان قسمی که فرمانده اکمل امیر برادر عزیز و گرامی‌مان در یکی از سخنرانی هایش گفته بود که ما می‌دانیم چرا مبارزه می‌کنیم هر یک از ما و شما چرایی مبارزه خود را ارزشمند بدانیم، همان قسمی که مردم افغانستان میدانند که از این گروه جنایت‌پیشه متنفر استند و میدانند که بلاخره این روز تمام شدنی است همه ما در این مسیر مبارزه دست به دست هم بدهیم و بخاطر ارزش‌های کلان کشور متحدانه حرکت کنیم و آزادی و عزت کشور خود را به دست بیاوریم.
در اخیر باور دارم که شرایط دشوار، شب‌های طولانی و تمامی سختی‌هایی که سر راه می‌آید ختم شدنی است و ما از پس این تاریکی‌ها و از پس این شب‌ها، صبح پیروزی را شاهد خواهیم بود؛ اما فقدان یک انسجام و همبستگی و یک فهم مشترک سیاسی، سبب طولانی شدن این شب‌ها و سبب طولانی شدن این ستم‌ها و ظلم‌ها و استبدادها خواهد بود، پس راه‌حل عبور سریع تر از این ماجرا، اتحاد و انسجام و هماهنگی و حرکت مشترک ما است. هر کدام ما چه یک شهروند و یا چه یک جریان سیاسی و نظامی مکلف استیم با اتحاد و انسجام و باور بر این ارزش‌های مشترک حرکت کنیم، بدون شک که پیروزی از آن ما است. وعده می‌سپاریم که خون برادران همسنگر مان را به زمین نخواهیم ماند و تا رسیدن به افغانستان آزاد، آباد و‌ مستقل و تا بر افراشته شدن پرچم حق و عدالت به این مبارزه ادامه خواهیم داد.
بازهم سالیاد شهادت شهدای عزیز مان را به فرد، فرد شما، خانواده‌های محترم شان، جبهه محترم آزادی و ملت قهرمان افغانستان تریک و تسلیت میگم. این مسیر مشترک مان است و این شهدای مشترک مان است، این آرمان مشترک مان است و این افغانستان مشترک مان است. سلامت و تندرست باشید.
السلام علیکم و رحمت الله و برکاته.
در facebook به اشتراک بگذارید
در twitter به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در print به اشتراک بگذارید

لینک کوتاه خبر:

https://paigah-news.com/?p=11703

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.

آخرین اخبار