وضعیت در کشور‌مان از هرنگاه و لحاظ قابل نگرانی‌ِست، گذشته از فقر، بیکاری و بی‌برنامه‌گی از طرفی دیگر بی‌عدالتی، استبداد قومی، هراس‌افنگی و مهم‌تر از آن خطر هویتی در کشور همه‌ای مان‌را در این سرزمین پرُبار تمدنی تهدید می‌نماید.
هرگاه جدی و با قاطعیت همه‌جانبه مساله‌‌ای وطن و ملت پی‌گیری نشود، اخلاص و تعهد نباشد و در عین‌حال فداکاری‌های بی‌شماری انجام نپذیرد در آینده‌ای نه‌چندان دور با ابزار‌ها و نرینگ‌های صهیونیستی _ نژادی و فریبنده از این کشور و سرزمین اجدای‌مان اخراج خواهیم شد و مانند ملت مظلوم فلسطین بی‌سرپناه و بی‌وطن خواهیم ماند و این از آرمان‌های بزرگ تروریست‌های حاکم در کشور است.
بنابر این نیاز‌مبرم است وحدت درونی میان سه‌قوم بزرگ کشور افزایش یابد که همیشه سوءاستفاده‌ای یک قوم خاص و در نهایت بازی‌چه‌ای پروژه‌های بیرونی بوده‌اند، در محور هم جمع شوند تا وضعیت‌جاری در کشور از تروریسیم و افراط‌گرایی به‌سمت‌‌سوی تمدن، مدنیت و عدالت در حرکت بشود.
تن‌ها وطن و ملت در‌کنار هم معنا و مفهوم پیدا می‌کنند، هرزمان از پهلوی ملت موضوع وطن و خاک‌شان برداشته و گرفته شود آن‌گاه در هیچ نقطه‌ای این ملت‌ها خود را دریافته نخواهند توانست.
پروژه‌ای ضدهویتی و ضدتمدنی از سال‌های دور به این‌طرف در جریان است و حالا در اوج شکوه و جلال خویش نزدیک شده و اگر در اسرع وقت به سمت بیدارگری و هوشیاری هویتی حرکت نکنیم و هم‌چنین اگر از سوی خبره‌گان، رهبران و جوانان برومند و متعهد کشور تهاجم، گسترش و نفوذ روزافزون آن‌ها گرفته نشود، شاید دیگر دیر شده و آن‌زمان دیگر قابل ترمیم و مدیریت نخواهد بود.
