گزیده ای از مصاحبه سارا ادامز عضو سابق سازمان اطلاعاتی(سیا) امریکا با تلویزیون« افغانستان انترنشنال»

این مصاحبه را به دلیل اهمیت آن اینک خدمت خوانندگان گران ارج تقدیم می نمایم.

سارا آدامز:

به باور من ترمپ توافق نامه ی دوحه میان امریکا و طالبان راباطل خواهد کرد زیرا این توافق نامه ضمانت اجرایی ندارد.

باور من این است که آمریکا دولت ترمپ اهمیت زیادی به توافق نامه دوحه قایل نیست زیرا همواره مفاد این توافق نامه ازسوی گروه طالبان، نقض شده است.

ریس جمهور ترمپ هم توافق می کند و هم از اجرایی شدن و پیاده شدن توافقات اطمینان حاصل می کند، اما دولت کنونی آمریکا نسبت به توافق نامه دوحه جدی عمل نکرده و از سوی طالبان همواره توافقنامه دوحه را نقض کرده اند.

در رابطه به کمک های امریکا به طالبان باید گفت پول منظور شده برای طالبان از منابع مختلف می اید، که پول کمک های انسان دوستانه است.

همچنان پول کمکی برای مقابله با، تروریزم است که به گروه طالبان ارسال می گردد.

این کمک ها توسط سازمان های متفاوت مانند وزارت خارجه، کمیساریای عالی پناهندگان و سایر نهاد های بشر دوستانه به دست می اید.

قسمت بزرگ کمک ها از سوی سازمان های ضد، تروریسم فراهم می گردد و در دسترس گروه طالبان برای مبارزه در برابر، داعش قرار می گیرد.

ناگفته نباید گذاشت چهل میلیون دالر هفته وار پول کمک های بشر دوستانه است که بطور نقدی وارد کشور می گردد و به منظور صرف به مقاصد بشر دوستانه فرستاده می شود.

در کنار آن چهل میلیون ( ۴۷ ) میلیون دالر دیگر نیز به منظور مبارزه با داعش فرستاده می شود که هر هفته ممکن است این مبلغ کمتر یا بیشتر گردد اما آنچه که در دسترس ما قرار دارد نشان می دهد که کم و بیش (۴۷) میلیون دالر است.

فکر می کنم طالبان در قبال مصرف این پول به دولت آمریکا، پاسخگو نیستند که این پول به جیب کی می رود و روی چه اهدافی به مصرف می رسد.

من تا حدی که جریان توزیع، پول ها را دنبال کردم، بخشی از این پول در دسترس شاخه القاعده درآفریقای شمالی قرار گرفته و این نشان می دهد که طالبان این پول را طبق میل خود شان به مصرف می رسانند و هیچ مامور و نهاد آمریکایی در آنجا حضور ندارد.

این مشکل بسیار عمده است که در گذشته نیز وجود داشت مانند پولی که برای مهار کوید ۱۹ به اوکراین کمک می شد در آنزمان نیز مشکلات عدم مدیریت مستقلانه پول های کمک شده وجود نداشت.

این، ضعف دولت آمریکاست که پول هنگفت را بدون، مدیریت درست به مصرف می رساند.

این را هم باید گفت که ما ندیدیم که بصورت مجزا چه مقدار پول به دست کی می رسد یکی از پیش فرض های ما برای تخمین این پول GDI یا، استخبارات طالبان است که حدود ده میلیون دالر در ماه در یافت می کند.

به شبکه حقانی و وزارت داخله مبلغ بیشتر از آن تحویل داده می شود.

بصورت مشخص معلوم نیست که کدام نهاد چقدر پول دریافت می کنند وهمه این ها در حد تخمین است.

بنظر می رسد که این پول ها بطور مخلوط در دسترس طالبان قرار می گیرد، پولی که صرف مقاصد بشر دوستانه می شود با طی کردن یک روند خاص به بانک انتقال پیدا می کند.

پول مبارزه با تروریزم به نظر می رسد که به مقاصد مختلف از جمله وزارت داخله به رهبری، سراج الدین حقانی و بخش استخبارات این گروه فرستاده می شود.

به باور من این پول ها باید صد در صد قطع شود، فکر نمی کنم ممکن باشد همه ی پول ها را قطع کنیم.

چون نیاز است یک مقدار پول صرف مردم افغانستان شود اما من راهکاری برای رساندن این پول ها بصورت مستقیم برای مردم این کشور را در ذهن ندارم.

اما می توانیم پول های که صرف طالبان می شود را صرف جبهه مقاومت و سایر طرف های مخالف گروه طالبان کنیم.

شاید هم راهی برای کمک به مردم افغانستان وجود داشته باشد اما به باور من آمریکا رابطه اش با طالبان را قطع خواهد کرد.

من این را در موارد زیادی دیدم که اتفاق می افتد، آمریکا همواره مشکلات زیادی را با فرستادن پول حل می کند.

این پول های کلان را به امید اینکه طالبان مانع هرگونه حمله به خاک آمریکا گردد می پر دازد.

هرچند که این انتظار عجیبی از گروه طالبان است، متاسفانه ما چنین اشتباهاتی را در گذشته هم مرتکب شدیم.

مانند انقلاب لیبی که ما آن را تامین مالی کردیم ولی در حقیقت پول های ما در دسترس القاعده که در، جنگ با ما بودند قرار می گرفت.

احتمالاً پول هایکه از سوی سازمان ضد تروریسم در دسترس طالبان قرار می گیرد ارتباط محرمانه‌ی با بندهای پنهانی توافق نامه، دوحه دارد.

اما چون بندهای آن توافق نامه تاکنون ناپیدا باقی مانده است نمی توان گفت که آیا این پول ها مطابق آن پرداخت می گردد یا جدا از این، مبالغ هنگفت تری نیز در دسترس طالبان قرار می گیرد.

من معتقدم که بخشی از این توافق نامه به مبارزه در برابر تروریزم در افغانستان می پردازد و همچنان طبقه بندی شده است.

مشکل اساسی این است که آمریکا در امر مبارزه با داعش خراسان، متکی به گروه طالبان است و انتظار جنگ در برابر داعش را از این گروه دارد.

طالبان نیز با استفاده از این فرصت می تواننداطلاعات نادرست را به آمریکا منتقل کنند و افراد ملکی را بکشند و بعنوان افراد کلیدی داعش به ایالات متحده گزارش کنند.

من باور نمی کنم که طالبان در واقع در حال جنگ با داعش و یا القاعده باشد، در حال حاضر قوت داعش سه برابر افزایش یافته و القاعده نیز به دنبال حمله به خاک آمریکا است.

بنابر این طالبان جز اینکه اطلاعات غلط تحویل آمریکا می دهند کار دیگری نمی کنند و تروریست ها نیز در حال افزایش، پایگاه های شان در افغانستان زیر سلطه گروه طالبان است.

به جز القاعده پایگاه های تروریستی متعدد در افغانستان ایجاد شده است، سایر گروه های تروریستی مانند تی تی پی، لشکر طیبه، جیش محمد، جنبش‌اسلامی ازبکستان هزاران تروریست دیگر از یمن و شمال آفریقا و سوریه به افغانستان آمده اند و در آنجا پناه گرفتند.

تروریست ها از این کشور به جهان فرستاده می شوند و نکته دیگر این است که گروه طالبان به این گروه ها امکانات، لوژیستکی نظامی فراهم می کند.

طالبان می خواهند جهان را با حمایت از گروه های تروریستی مورد تهدید جدی قرار دهند، یک سوم از جنگجویان حماس نیز زیر نظر گروه طالبان آموزش دیدند.

من امیدوارم ترمپ پول مبارزه با، تروریزم را قطع کند زیرا این پول بیشتر به تمویل تروریزم استفاده می شود تا مقابله با آنان.

پول کمک های بشر دوستانه همچنان برای متحدان آمریکا که تاکنون در افغانستان جا مانده اند و باید با دریافت ویزای مهاجرت ویژه در آمریکا مستقر شوند به مصرف برسد.

بنابراین فکر نمی کنم این پول ها قطع شود چون ما نیاز داریم تابه متحدان افغانستانی خود رسیدگی کنیم.

پول های دیگری هم است که به منظور کمک به زنان وکودکان افغانستانی فرستاده می شود و این پول ها نیز به دست نیاز مندان نمی رسد و این دو مورد به پیچیدگی وضعیت افزوده است.

من فکر می کنم کمک های آمریکا است که طالبان را سر پا نگهداشته، اگر بصورت کامل ارسال پول برای طالبان قطع شود این گروه در پنج سال آینده سقوط خواهد کرد، چون این پول به آنان مشروعیت می دهد و توان می بخشد.

من فکر می کنم با آغاز به کار ترمپ شاهد یکسری تغیراتی خواهیم بود، ما در حال حاضر درگیر مشکلاتی زیادی هستیم.

از عدم امنیت مرزی تا آتش سوزهای که اتفاق افتاد، درگیری با ایران و رقابت ما با چین و سایر بحران های دیگری نیز است.

اما اگر به مسله افغانستان پرداخته شود تغیراتی در این عرصه در راه خواهد بود.

فکر می کنم صدور تروریست های تعلیم دیده از افغانستان به آمریکا بزرگترین نگرانی می تواند باشد، ما سال ها با این پدیده مبارزه کردیم.

آمریکا خواستار مبارزه با تروریزم در داخل خاک خودش نیست بنابراین باید به حل این مشکل در افغانستان پرداخت.

من فکر می کنم تاحدی برای سیاست گذاران آمریکایی این قضیه تحمیل می شود، ما یک جنگ بیست ساله در افغانستان داشتیم و شمار زیادی ازآمریکایی های هستندکه افغانستان برای شان مهم است.

این ها در حال کمپین هستند تا دولت جدید آمریکا را بفهمانند که اگر طالبان عادی گرفته شوند حوادث مانند یازده سپتامبر در آمریکا تکرار خواهد شد.

زمانیکه مردم آمریکا نیز به این نتیجه برسند که فرستادن پول و گفتمان های سیاسی حلال مشکلات در افغانستان نیست و به طالبان جسارت بیشتر می بخشد.

پول های ما نیز در راستای تقویت تروریزم به مصرف می رسد دولت جدید در این مورد تصمیم جدی خواهد گرفت، نه مانند دوره بایدن که خواستار محو نام افغانستان از گفتمان های سیاسی گردیده بود.

در واقع در حکومت گروه طالبان هیچ نقطه ی مثبت برای آمریکا وجود ندراد، متاسفانه دیپلمات های ما در گذشته به این نتیجه رسیدند که گروه طالبان می توانند میانجی باشند بین ما و مردم افغانستان و انتظا داشتند که مردم افغانستان از دیدگاه میانه رو طالبان رضایت داشته باشند.

متاسفانه که آن ها در محاسبه خود اشتباه کردند، طالبان هیچ گونه منفعت استراتیپزیک برای آمریکا ندارند.

همچنان نباید فراموش کرد که طالبان و القاعده بیشتر از ۲۰ سال می شود که درهم تنیده هستند و هیچ فرقی میان این دو وجود ندارد.

همچنان شبکه حقانی خودش رهبر گروه، داعش خراسان بود و بمب گذاران و انتحاری های آنان را آماده برای انجام حملات تروریستی می کرد.

بنابر این وقت آن رسیده که با خود مان صادق باشیم واقرار کنیم که به تروریست ها پول می رسانیم و با این عملکرد ما تامین کننده اصلی هزینه های، حملات تروریستی بعدی این گروه علیه خاک آمریکا خواهیم بود.

ما باید بپذیریم که آمریکا در نتیجه یک تصمیم اشتباه افغانستان را دو دوسته به گروه طالبان تسلیم کرد.

طالبان حالا محکوم به روایت اند که در محافل دیپلماتیک آمریکا در جامعه، استخباراتی ما شنیده می شوند و این ها دارند روایت طالبان را باور می کنند به دلیل اینکه راهی برای شنیدن واقعیت های عینی در افغانستان وجود ندارد و تنها طالبان هستند که آنان را تغذیه می کنند

نکته دوم در مورد سراج الدین حقانی، فکر می کنم حمایت از او نشانه ضعف باشد، حقانی در حال حاضر تبدیل شده به بازیگر قدرت و شماری زیادی از او می ترسند و می دانند که از چه قابلیت های، خطر ناکی برخوردار است.

ما باید صاد قانه بگوییم که او یک تروریست است، سراج الدین یک میانه رو نیست و در تمام جنایات تروریستی طی بیست ساله گذشته در افغانستان تقش برازنده داشت.

بایدتمام اطلاعات دقیق در مورد جنایاتی که حقانی در افغانستان انجام داده است بر ملا گردد تا همه حقیقت را درک کنند.

پیام من به مردم افغانستان این است که طالبان سقوط خواهند کرد اما شاید کمی زمان ببرد ولی سقوط این گروه حتمی است.
سارا آدامز عضو سابق سازمان اطلاعاتی آمریکا (سیا)