جنبش های زنان افغانستان و سازمان‌های حقوق بشری در تازه‌ترین اعلامیه‌ی‌شان در پیوند به گزارش یوناما مبنی بر ۱۰۳۳ مورد مجازات خود سرانه‌ از سوی گروه طالبان، گفتند که نهادهای حقوق بشری باید در کنار زنان افغانستان بی‌ایستد‌.

این جنبش‌های اعتراضی روز دوشنبه ۲۴ سرطان طی اعلامیه‌ی از دفتر یوناما در افغانستان خواستند که تنها به ارائه گزارش اکتفا نکنند، طالبان را به عنوان یک گروه تروریستی که حقوق اساسی مردم افغانستان را غضب کردند، به محاکم بین المللی معرفی نماید و از هرگونه همکاری، تعامل به نام کمک‌های بشر دوستانه، تدویر نشست‌های بین المللی با این گروه جنایت کار خودداری کنند.
هم‌چنان جنبش‌های اعتراضی زنان در بخش این اعلامیه گفتند که سازمان‌ ملل از تمام جنایات و نقض حقوق بشری گروه طالبان در افغانستان اطلاع دارد، اما مشخص نیست که چه منافع را با حمایت از این گروه تبه‌کار ‌که به حقوق بشر و هنجارهای جهانی باور ندارند، دنبال می‌کند.
در بخش این اعلامیه آمده‌است: ” حقوق بشر، شورای امنیت، عفو بین‌الملل، دادگاه کیفری لاهه، سمبول‌های هستند که بخاطر فریب اذهان عامه به کار می‌روند.”

این زنان گفتند: “طالبان نه‌تنها افراد و زنان را مجازات بدنی می‌کنند، بلکه با بستن دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها و ممنوعیت کار، زنان در افغانستان تحت شکنجه‌ی شدید روحی و روانی نیز قرار دارند” نهادهای اعتراضی زنان از کمیسوحقوق بشر و سازمان ملل خواستند که دیگر نباید کنار زنان افغانستان را در این شریط دشوار خالی بگذارند‌.