سرویس خبری افغانستان

چند ماه پیش، در گفت‌وگویی با یکی از دوستانم که باشنده بغلان بود، سخنان تلخی شنیدم که به‌راستی در عمق قلبم زخم‌های ناگفتنی ایجاد کرد.

سخنان اخیر خالد حنفی، وزیر امر به معروف گروه طالبان، نه تنها گواهی بر ضعف و بحران مشروعیت طلبان، بلکه نمایانگر یک استراتژی فرسوده و

شب گذشته نسخه‌ای از سخنرانی احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان را که در دانشگاه هاروارد ایراد کرده بود، شنیدم؛ سخنرانی‌ای که نه صرفاً

اظهارات اخیر ندامحمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی گروه طالبان، مبنی بر معرفی ملاعمر به‌عنوان الگوی نسل جدید، نه‌تنها یک اظهار نظر ساده نیست، بلکه بخشی

روز گذشته، خبرگزاری پایگاه خبری را منتشر کرد که در آن آمده بود: «گروه طالبان دکان‌های صرافی در ولسوالی خوست ولایت بغلان را بسته‌اند و

تصاویری که روز گذشته از گردهمایی بازنشسته‌گان افغانستان در برابر خزینه تقاعد رژیم طالبان منتشر شد، به خوبی نمایانگر وضعیت دردناک و غم‌انگیزی است که

جنرال جک کین معاون پیشین ستاد ارتش ایالات متحده آمریکا روز گذشته در نشستی در موسسه هادسن در پیوند به افغانستان گفته است که ارتش

اظهارات اخیر هبت‌الله آخوندزاده، رهبر خودخوانده‌ی گروه طالبان، بار دیگر پرده از چهره‌ی حقیقی این گروه برداشت؛ گروهی که هیچ ایمان صادقانه‌ای به دین به

گروه طالبان که با تکیه بر «خشونت، تحجر فکری و حمایت‌های خارجی» دوباره بر سرنوشت مردم افغانستان مسلط شد، امروز در گرداب اختلافات درونی، بی‌ثباتی

افغانستان، این سرزمین رنج‌کشیده با پیشینه‌ای کهن و گنجینه‌هایی پنهان در دل خاک، امروز در چنگال گروهی گرفتار شده است که نه‌تنها با هویت، آزادی