
فروپاشی اجتنابناپذیر؛ طالبان در باتلاق اختلاف و خودکامگی
گروه طالبان که با تکیه بر «خشونت، تحجر فکری و حمایتهای خارجی» دوباره بر سرنوشت مردم افغانستان مسلط شد، امروز در گرداب اختلافات درونی، بیثباتی
گروه طالبان که با تکیه بر «خشونت، تحجر فکری و حمایتهای خارجی» دوباره بر سرنوشت مردم افغانستان مسلط شد، امروز در گرداب اختلافات درونی، بیثباتی
برف، آرام و سنگین، همچون کفنی سفید، کوچههای خاموش و خاموشترِ شهر را در آغوش کشیده بود. زمستان، با دستان استخوانی و سردش، از لابهلای
یازدهم فبروری، روزی که برای بسیاری از زنان جهان نماد پیشرفت، برابری و توانمندی در عرصههای علمی است، اما در افغانستان، تبدیل به نمادی از
شب از نیمه گذشته بود، اما خواب از چشمانم گریخته بود. سکوت خانه را تنها تیکتاک یکنواخت ساعت میشکست، اما این سکوت چیزی جز سنگینی
گروه طالبان، با وجود سابقه سیاه سرکوب و خشونت و جهلپروری بهخوبی درک کرده که در دنیای امروز جنگ تنها در میدانهای نبرد سنتی رخ
مبارزه علیه گروه طالبان نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت تاریخی است. هر نسل از افغانستان با دشمنانی روبهرو بوده است که خواسته یا ناخواسته
ملا هبتالله آخندزاده، رهبر گروه طالبان، چهرهای از یک حاکمیت توتالیتر را به نمایش گذاشته که نهتنها در تاریخ افغانستان بیسابقه است، بلکه در جهان
ولایت بغلان در سه سال گذشته به صحنهای از نقض گسترده حقوق بشر و سرکوب سازمانیافته توسط گروه طالبان تبدیل شده است. این گروه با
گروه طالبان که با شعارهای اسلامگرایانه و وعدههای بازسازی، در آگست ۲۰۲۱ به قدرت بازگشتهاند، در جریان سهسال و اندی که گذشت، نقض حقوق بشر،
استفاده از شبکههای اجتماعی بهعنوان ابزار قدرت نرم برای گروه طالبان از گذشتههای دور یکی از استراتژیهای مهم این گروه بوده است. طالبان، با درک