شهروندان کشور با توجه به برگزاری کنفرانس ویانا و کنفرانس دوحه می گویند که از کنفرانسها انتظار بزرگ و سرنوشت ساز نمی توان داشت. طالب با قلدری و غرور کاذب به همه چیز در سه سال پشت پا زده و تصور اصلاح طالب، خیال واهی است.
عبدالکریم، یکی از باشندههای کشور میگوید از کلانهای سابق مملکت دل خوش ندارد و همان قدر که از طالب متنفر استیم از کلانهای سابق شریک در دسترخوان جمهوریت کرزی و غنی نیز بیزار استیم. او میافزاید جنگ زشت است، اما یک جنگ رهایی بخش نیاز جدی و حیاتی است. طالب اگر چند سال دیگر حاکم باشد تمام مردم از تکلیف قلبی و روانی شدید حاکم در کشور می میرند. وضعیت بسیار بد است و دورنمایی تغییر وجود ندارد. شکی نیست ملت در فقر عمیق فرو رفته اما با آن هم یگانه راه سقوط طالب، مبارزه مسلحانه و تعریف یک نظام مشروع و مردمی و عدالت محور در فردای سقوط طالب است که جلوی براندازی و فروپاشی مجدد را بگیرد.