پس از این‌که گروه نظامی موسوم به تحریر الشام به رهبری «احمد شرع» ملقب به «محمد جولانی» حکومت بشار اسد را در سوریه سقوط داد، طالبان و اسرائیل از فرط خوشحالی به لباس نمی‌گنجیدند و بسیاری از افراد این گروه در مناطق مختلف کشور، پیروز تحریر شام را پیروزی «اسلام بر کفر» خواندند و میان مردم شکرانه توزیع کردند. هم‌چنین طالبان در بیانات مختلف‌شان تحریر شامی‌ها را برادران و همفکران خود خطاب کردند. لابد تحریر شام در بسیاری از موارد و مبانی فکری با طالبان تفاوت چندان ندارد؛ اما فرمانده این گروه به دور از تصور و تملق طالبان در چند مصاحبه‌اش به صورت تلویحی کار طالبان را مخالف شریعت اسلام و شرم‌آور خواند و در تازه‌ترین بیانات‌اش گفته است که نمی‌خواهد سوریه به افغانستان دوم تبدیل شود و هم‌چنان خاطرنشان کرده که به تحصیل و دانش اندوزی زنان نیز باور دارد. اعلام بیزاری جولانی از طالبان نشانده آن است که تحجر و جاهلت گروه طالبان را هیچ‌گروه تندرو در جهان نمی پذیرد و این تفکر را قبیلوی و در ضدیت با اسلام می‌خوانند. گرچند همه گروه هم‌سنخ طالبان در صدد این هستند تا از آدرس دین به قدرت و ثروت تکیه بزنند، اما طالبان ضمن این‌که دین را ابزاری برای رسیدن به قدرت ساختند و برداشت‌های قبیلوی و سنت‌های نا میمون محلی‌شان را نیز در بستر دین به اجرا می‌گذارند و این رفتار طالبان نه تنها که مایه‌ی  ننگ برای مسلمانان افغانستان است؛ بلکه اسلام را در دید همه یک دین متحجر، زن ستیز، دشمن علم و تمدن جا می‌زند.

طالبان از بدو شکل‌گیری‌شان تاکنون هیچ نسخه‌ی از دین را به صورت درست و واقعی‌اش تطبیق نکردند و همیشه خواسته‌ها و ارزش‌های قبیلوی‌شان نسبت به دین و منافع رفیع کشور ارجحیت دادند که این گونه سوی استفاده طالبان از دین مثل آفتاب به همه نمایان است و تا هنوز هیچ گروهی اسلام‌گرا حتی گروه های افراطی، مثل طالبان عمل نکردند، دانش و تحصیل را به زنان و دختران حرام نخواندند و رهبرشان را در پشت پرده‌ها پنهان نگه نداشتند. طالبان طی سه سال اعمال و رفتارهای را از نشانی دین به اجرا گذاشتند که حتی بیسار از همفکران و هم ردیف‌شان در جهان، آن‌ها را مایه شرم بر جبین اسلام خوانده و اعلان بیزاری کردند.