سرویس خبری هوشنگ غوری

سر زدن به دیوان اشعار اقبال لاهوری، یکی از اسباب رفع دلتنگی همیشگی من است و شاید در هر هفته، ساعتی پیش بیاید که من

یادداشت های تلفنم را مرور می‌کردم. چشمم به بیتی از حافظ افتاد. به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند/چنین عزیز نگینی بدست