به روز شنبه، ۵ جوزا محفلی یاد بود از شهدای هفت جوزای ۱۳۹۰ از سوی شماری از جوانان و فرهنگیان برگزار شد. مسعود ترشت وال، استاد دانشگاه و یکی از فعالین سیاسی در رابطه به ابعاد شخصیتی جنرال داوود صحبت نموده افزود که او شخصیت چند بعدی داشت و فرزند معنوی افغانستان بود و شخصیت دانش پرور، علم دوست، فرهنگی و اجتماعی بود.
داکتر مبارز راشدی معین قبلی نشراتی وزارت اطلاعات و فرهنگ وزیر اسبق مواد مخدر در مورد اوصاف و کارنامه‌های جنرال داوود صحبت نمود و با یادآوری خاطره‌ای گفت از اینکه جنگ و نظامی‌گری جنرال داوود را سخت دل و سنگ دل سازد و از جنبه‌های معنوی زندگی باز دارد، نگران بود و روزی با دل پر درد از مزار شریف با من تماس گرفت و درد دل کرد و از من خواست چند شعر مولانا را برایش بخوانم و با خواندن شعر مولانا اشک می ریخت. راشدی در باره اوضاع نابسامان کنونی کشور افزود که طالبان با سیاست حذف و کنار زدن تمام اقوام و گروه‌های ساکن کشور و با رویکردهای فعلی شان زمینه‌های جنگ دیگری را مساعد ساختند. او گفت که تمام جنگ‌ها زشت و بد هستند مگر جنگ دفاع از هویت، تاریخ و ارزش‌ها و طالبان به عنوان حاکمان فعلی کشور با پالیسی‌ها و رفتارهای کنونی شان بخواهند نخواهند جنگ دیگری صورت می گیرد.
داکتر ضیا یفتلی، رئیس قبلی صحیه وزارت دفاع و نماینده پیشین مردم بدخشان در پارلمان نیز در مورد خصوصیات و شخصیت جنرال داوود صحبت نموده خاطرات خویش از دوران جهاد و مقاومت را بیان نمود. داکتر یفتلی افزود که در شرایط بسیار بحرانی مقاومت اول علیه طالبان که تمرکز همه روی جنگ و مقاومت مسلحانه بود من به عنوان رییس صحت عامه بدخشان پیشنهاد ترتیب کردم که فاکولته طب در بدخشان تاسیس شود. در آن زمان فکر می کردم که شاید هیچ کسی از این طرح حمایت نکند زیرا اولویت حفظ و نگهداری جغرافیا بود؛ اما همینکه موضوع را با جنرال داوود در میان گذاشتم گفت برای فاکولته طب استاد دارین و در صورتیکه استاد باشد یک اقدام بسیار عالی است و یگانه کسی که از ضرورت تاسیس فاکولته طب در جلسات رهبری با قهرمان ملی و سایر رهبران مطرح می ساخت و پیگیری می کرد، جنرال داوود بود و خوشبختانه در آن زمان تاسیس شد و هئیت‌های که از اروپا می‌آمدند و از مناطق مقاومت دیدار می کردند به فاکولته طب، دانشگاه و بیمارستان‌ها نیز سر می زدند. داکتر یفتلی جنرال داوود را شخصیت فرهنگی و اجتماعی موثر در میان مردم دانست.
خانم رزم آرا حواش، رییس قبلی امور زنان استان تخار نیز یکی از سخنرانان این محفل بود. خانم حواش با تقدیر و ستایش نقش جنرال داوود در دوره‌های مختلف مقاومت و دوره دولت سازی افزود که جنرال داوود فرزندان صدیق و راستین کشور بوده، به حقوق زنان، بازگشایی مکاتب و تعلیم و تحصیل زنان و دختران احترام و اعتقاد راسخ داشت و در این زمینه کوشش‌های زیادی نمود. مولانا عبدالرحمان کبیری، استاندار سابق پنجشیر نیز از سخنرانان این محفل بود و خاطره از دوران جهاد را حکایت کرد که قهرمان ملی کشور، محمد داوود داوود را که جوان خورد سال بود به یکی از قرارگاه‌های پنجشیر فرستاده بود و من که مسئول قرارگاه بودم با دیدن داوود تردید داشتم که چرا این جوان خورد سال را فرستاده اما متوجه می شدم که داوود حرکات و رفتارهای مسعود را دارد، نه یک جوان خورد سال بلکه یک آدم با تقوا، با طهارت و با اراده می باشد. کبیری در عین حال افزود که داوود رفاقت‌ها و دوستی‌ها را پاس می داشت و هیچ گاهی دوستی و رفاقت با دیگران یادش نمی رفت. خاطره دیگری را حکایت کرد که در زمانی که مریض بودم و هیچ رهبر و کلانی به مسئله تداوی من توجه نمی کرد، مارشال فهیم را گفتم زیاد توجه نکرد و ناراحت شدم، جنرال داوو که از موضوع آگاه شده بود، من را شخصا به سفارت ایران برد و چند روز بعد ویزه ام را گرفته غرض تداوی ایران رفتم. فضلی آماج، استاد دانشگاه و پژوهشگر امور دینی نیز یکی از سخنرانان این محفل بود و گفت که چرا جنرال داوو و جنرال نوری و ده‌ها شخص دیگر در مبارزه جان باختند و چرا ما این همه دور فرار کردیم و مبارزه نکردیم.آیا آن‌ها عقل نداشتند جان باختند، چرا ما جان خود را دوست داریم و مقاومت نکردیم و گریختیم. این ها پرسش‌های هستند که باید به آن‌ها پرداخته شود. محفل با یاد و سخنان ارزشمند سایر سخنرانان در باب کارنامه ها، افکار و شخصیت جنرال داوود و جنرال نوری به پایان رسید.
