سراج الدین حقانی وزیر داخله‌ی طالبان بتاریخ ۲۰ اسد، در محفلی در ولایت پکتیا گفت:« فرمان عفو عمومی در افغانستان توسط این گروه نقض نشده است و هیچ سندی در پیوند به نقض آن وجود ندارد.»
سخنان سراج الدین حقانی مصداق این شعر است:
به سری مناره رود اشتری و فغان برآرد
که نهان شدستم اینجا مکنیدم آشکارا
شواهد غیر قابل انکار نشان میدهد که طالبان در سه سال گذشته به صورت دوامدار نظامیان و غیر نظامیان (مردم ملکی) را در افغانستان بازداشت و کشته اند.
ویدیوی کشتن معلم بلال حصارکی توسط طالبان در سال ۱۴٠٠ را همه به خاطر داریم.
طالبان بر خلاف ادعای سراج الدین حقانی، اسامی مطیع الله را به جرم پنجشیری بودن در پنجشیر دستگیر و سپس به قتل رساندند.
طالبان اسامی عبدالقدیر یکتن از نیروهای ارتش ملی را در شهرستان خان آباد ولایت کندز کشتند.
همچنین طالبان به تاریخ ۸ ثور ۱۴۰۳ اسامی شاهین الهام از نیروهای امنیتی را در ولایت کنر تیرباران کردند.
طالبان روزانه به دنبال نظامیان و غیر نظامیان بوده و هر روز به دستگیری و قتل آنان می پردازند.
قتل قاسم قایم نظامی پشین توسط طالبان در رسانه‌ها بازتاب گسترده ای یافت و رسانه های معتبر آن را نشر نمودند.
بر اساس اطلاعات موثق بیش از (۲۸۳) تن مردم ملکی توسط طالبان در پنجشیر کشته شده اند که شهرت کشته شدگان از طریق رسانه ها منتشر شده است.
طالبان نه تنها که مردان حتی زنان را نخست زندانی می کنند و بعدن به قتل می رسانند.
دستگیری تمنا پریانی، زرمینه پریانی و ده‌ها زن دیگر خود گواه روشن نقض کامل عفو عمومی دروغین طالبان را نشان می دهد.
زندانی ساختن هزاران انسان مظلوم به جرم منطقه، قوم و تبار در پل چرخی سند محکم دیگری ست در نقض عفو عمومی گذایی طالبان.
طالبان به ادامه‌ی قتل های زنجیره ای مرسل نبی زاده یکتن از اعضای پیشین پارلمان افغانستان را به تاریخ ۶ سرطان ۱۴۰۲ در شهر کابل تیرباران نمودند و بانو نگار پولیس محبس فیروز کوه را به تاریخ ۱۴ عقرب ۱۴۰۰ در پیش چشمان بستگانش در ولایت غور کشتند.
قتل لیلی نقیب پزشک، نفیسه قابله در مزارشریف در راستای حذف فیزیکی مخالفان طالبان انجام یافته است.
گزارش گزارشگران سازمان ملل متحد و سازمان های حقوق بشری گواه روشن دیگرنقض صریح فرمان عفو عمومی طالبان می باشد.
با ارائه ی مستنداد فوق می گوییم
خوش بود گر محک تجربه آید بمیان
تاسیه رو شود هرکه در اوغش باشد
